CAPTAINS BLOG 20.09.12

Donderdag 20 september 2012,

In de laatste regel van mijn vorige blog gaf ik aan dat ik met volle concentratie mijn missie wilde gaan voortzetten de volgende dag. Dat was dus afgelopen maandag. Zo fris als een hoentje sprong ik kwiek uit mijn bed. Vanuit de slaapkamer die door de airco gekoeld wordt tot zo’n 24 graden liep ik naar de badkamer. Door het openen van de slaapkamerdeur werd ik zoals elke dag omarmd met een warme deken van zwoelheid. Na mijn ochtendritueel, (Piesen, koffie en ontbijtje, nieuws kijken, poepen, wc doortrekken, douchen, nog een keer wc doortrekken, vermommen als tuinman, motiverende redevoering voor de gravende dames) stapte ik super gefocust in mijn rode Pickup en reed naar het hoofdkwartier. Op het hoofdkwartier ging ik aan de slag met het vervaardigen van mijn propagandamateriaal. Na een uurtje werken werd ik aangevallen door een mug. De smeerlap had het gemunt op mijn enkels. Het was duidelijk dat hij mij wilde uitdagen tot een 1 op 1 gevecht. Hiertoe liet ik mij echter niet verleiden omdat ik chemische oorlogsvoering effectiever acht. Zo liep ik naar de keuken om daar de OFF-spray te pakken. Toen gebeurde het. Met de spray in mijn hand bukte ik om bij mijn enkels te komen en drukte een paar keer op het pompje. Op het moment dat ik weer recht wilde gaan staan blokkeerde mijn rug. Een steek van pijn schoot van mijn rechter bil richting mijn middenrif en een beetje aan de rechterkant. Gezien het feit dat dit met enige regelmaat gebeurd sinds mijn eenentwintigste wist ik dat ik de komende 3 tot 5 dagen uitgeschakeld zou zijn. Sindsdien voel ik diepe haatgevoelens voor een mug die ik Bert heb genoemd. Ik heb hem een naam gegeven omdat het nu persoonlijk is geworden. Na dit voorval heb ik nog een paar uur geprobeerd om de pijn te negeren en door te werken om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik mij maar beter kon gaan terug trekken in het safehouse. Ik hoop dat de rekruten in het hoofdkwartier het werk goed voortzetten. Vandaar dus dat ik nu helaas geen avontuur heb om over te rapporteren. Ik heb nog even overwogen om een film of boekrecensie te schrijven maar daar heb ik geen zin in. Vandaag voel ik dat de pijn en stijfheid weg beginnen te trekken maar heb besloten om nog 1 dag te wachten om topfit de strijd aan te kunnen binden met Bert. Wellicht dat ik straks een verkennend onderzoek instel.