Vrijdag 12 oktober 2012,
Er is inmiddels (wederom) enige tijd verstreken sinds mijn
laatste berichtgeving. Ik had me voorgenomen om iedere week een rapportje te
sturen over de ontwikkelingen hier. Echter afgelopen weekend is mijn geliefde
vrouw gearriveerd op het eiland. Vandaar dat ik druk bezig ben geweest met
rondleidingen langs de diverse projecten. Marijn is benoemd tot hoofd
inrichting van het nieuwe hoofdkwartier op de plek van de voormalige
Christoffelberg. Elke ochtend zijn we stad en eiland afgereisd om langs diverse
winkels te rijden voor de inrichting. Winkels met obscure namen zoals Welcomeshop,
Niceshop en Kom-opshop. De grote
ontvangsthal is inmiddels ingericht
volledig in verguld Chinees porselein. De balie is een accumulatie van perfect gestapelde
kattenbeeldspaarpotjes waarvan de onderkanten met hun doorzichtige rubberen
sluitdopjes een strak waterpas tafelblad vormen. In deze bovenste (op de kop
staande) vergulde porseleinen kattenspaarpotten zijn ledlampen verwerkt die op
7 verschillende programmas van kleur kunnen verwisselen. Vooral ’s avonds levert
dit een spectaculair beeld op. In de wachthoek staan 16 porseleinen
bankstellen, oplopend van strakke eenvoud tot exorbitante Barok. Eergisteren
hebben we de keramiekwerkplaats van de Welcomeshop opdracht gegeven om voor de
wachtruimte 40 I-macs te kleien. Momenteel typ ik op het prototype dit verslag.
Het geluid bij het intoetsen van de opeenvolgende letters klinkt als een
kerkorgel van koraal in de sint Pieter terwijl een engel klaarkomt. Enfin. Daar
is dus Marijn hoofdzakelijk mee bezig. Even terug naar mijn undercover missie.
Mijn dekmantel als tuinman is als rijpe kersen uiteengespat. Ik ben tijdens het
oefenen van het kerstboomsnoeien uit palmen enorm door de mand gevallen. Ik
kreeg het gewoon niet voor elkaar. Vandaar dat ik een lulverhaal heb opgehangen
dat ik een verleden heb als kunstenaar. En dat ik mijn creativiteit niet kon
beheersen. De directeur van het Avila Beach hotel heeft mij nu gevraagd om voor
het einde van het jaar een kunstig zandkasteel te realiseren op het strand. Dit
is geluk bij een ongeluk omdat ik ook gevraagd ben om een workshop te geven
voor het kabinet.
Verder is er een kleine complicatie met de tunnel. De
collega’s die in Venezuela zijn begonnen om ons tegenmoet te graven hebben met
explosieven een kleine vulkanische uitbarsting getriggerd waardoor we nu een
nieuw eilandje van 5km doorsnede hebben 120 km vanaf hier. Ik heb dan ook snel
een bootje met landschapsschilders ernaar toe gestuurd om het hele eiland te
beschilderen als zee ter camouflage. We zijn nog opzoek naar een goede functie
voor het eiland, maar het gaat vast goed van pas komen. Er zijn ook al ideeën
voor na de missie om er een klein overdekt skiresort van te maken. We hopen dat
onze tunnel volgende week aansluiting kan maken op het eilandje zodat de
invasie een stukje dichterbij komt.
Tot zover.
Captain Erikson
Geen opmerkingen:
Een reactie posten